Ons Mille wordt vandaag 1 jaar. Een volledig jaar dat die al bij ons is, seg.

Vorig weekend begon ze wat hangerig en slapjes te zijn. Niet abnormaal voor kindjes van haar leeftijd die naar de crèche gaan. Maar leuk is natuurlijk anders.

Zondag kwamen oma en opa op bezoek, ze hadden haar al enkele weken niet meer gezien. En dan is zo’n wantrouwend en passief kind toch ook niet alles, zeker gezien de grote verplaatsing. Maar tijdens hun aanwezigheid fleurde ze weer op en het gaf ons goeie moed om ze maandag toch naar de crèche te brengen.

Woensdag was ze echt niet goed, maakte ze weer koorts en boekten we een afspraak bij de kinderarts. “Net geen longonsteking,” was het verdict. Antibiotica en aerosol op het programma. En tot het weekend zeker niet naar de crèche.

Dus bleef ik vandaag thuis van ’t werk. Een zieke verjaardag, je gunt het niemand, maar dan ga ik zeker niemand van de familie of van de CM vragen om op te passen.

Ze kreeg deze morgen haar eerste cadeautje: een zak dieren.

En ze fleurde weer helemaal op, maakt geen koorts en is heel speelgek. Dus deze middag de koets in en op pad, op jacht naar een tweede cadeautje. Helemaal klaar voor de drie finales van de komende tijd:

Zo’n dagje extra thuis, ik had er meer nood aan dan ik dacht. Toch nog eens nadenken over een 4/5e schema.