Noem mij gerust naïef, dat doe ik in deze ook, maar ik had het niet verwacht. Vier bestuursleden van de ploeg van m’n hart – KV Mechelen – blijken schuldig aan een poging tot matchfixing. Aldus sprak het Belgisch Arbitragehof van de Sport vandaag.
Toegegeven, ze bevestigen daarmee alleen maar wat de Geschillencommissie van de Koninklijke Belgische Voetbalbond eerder al zei. Maandenlang ving ik flarden op over “onvolledig dossier” en “lopend gerechtelijk dossier” en ging ik er steevast van uit dat de Voetbalbond zich wel moést baseren op wat flarden telefoongesprekken tussen een bestuurder en een voetbalmakelaar en dat het vermoeden van onschuld door de houding van zogeheten neutrale mensen geschonden was.
Nu zegt het BAS onomwonden: ze hebben die wedstrijd tegen Waasland-Beveren, ondertussen een dik jaar geleden, proberen omkopen. Fucking losers, veel meer kan ik daar niet aan kwijt. Een paar rijke tisten kwamen langs op de club, die sinds het bijna-faillisement van 2002-2003 een speciale beheersstructuur had, en legden wat miljoenen op tafel en voor we het goed en wel wisten werd onze club een NV.
En toen kwam dat rampjaar eraan, waar we ineens onderaan moesten strijden tegen Eupen. Nimmer vergeet ik het dat de incompetente sportieve directeur – Rik – de GvA-titel “Als we vijftiende zijn, is ’t ook al goed” liet optekenen op heel wat speeldagen van het einde.
Nu blijkt effectief dat vier bestuursleden niet wisten wat voor club ze in handen hadden. Een familieclub waar duizenden supporters wekelijks “You are gold” aanheffen, waarvan heel wat indertijd een serieuze smak geld op tafel legden om de traditieclub te redden. Een sportieve omgeving waarvan je gewoon wéét dat het geen ramp is om een seizoen – of zelfs een paar – te zakken naar 1B (lees: tweede klasse). QED vorig seizoen, met meer dan tienduizend paraat voor de zoveelste wedstrijd tegen Union en een onmetelijke strijdlust die winst in de Beker (lees niet: Croky Cup) opleverde.
Toen in oktober de hele heisa rond Propere Handen losbarstte, tweette ik onmiddelijk een zelfgemaakte visual met daarop “SHAME”. En daar blijf ik bij. Helaas zal de schaamte – terecht, by the way – decennialang door supporters moeten gedragen worden en zullen de heren-bedrijfsleider-op-een-ander gewoon verder boeren. Week na week zullen we de KVMaffia’s moeten slikken, terwijl de mannen-in-pak hun businesses bij Gemaco en Finivo blijven runnen.
We komen er al bij al goed vanaf, dat we volgend jaar in 1A mogen aantreden. Niet omdat het reglement onlogisch is, wat volgens sommigen tot in de treurnis herhaald wordt. Het reglement is zelfs hopeloos logisch: het volgende seizoen hangt enkel en alleen af van het vorige seizoen, zowel sportief als extra-sportief.
Dat zo’n matchfixing op het einde van het seizoen waarschijnlijk pas in een nieuw seizoen aan het licht kan komen, dat is een hiaat in het reglement, als je de meldingsplicht niet in acht neemt. En dat die regels anders zouden mogen, daar ben ik het mee eens. In mijn ogen is er geen verjaringstermijn nodig voor een daad van competitievervalsing én moet de Voetbalbond altijd wachten op de uitspraak van het Gerecht. En dan los je 90% van de problemen rond dit dossier op.
Degradatie (of promotie) hangt dus, in de logica van de Voetbalbond zelf, enkel af van het vorige seizoen, en de feiten dateren van – ondertussen – twee seizoenen geleden. Wat andere straffen tot gevolg heeft. Dat zijn de uitsluiting uit Beker en Europa; en financiële straffen. (En wie had ooit durven dromen dat uitsluiting uit Europa net ons zou treffen, komaan…?) Het reglement stipuleert ook dat als een meerderheid van de bestuursleden van de poging weet, de schrapping van een club wordt geëist. En terecht.
Ik ken en snap het reglement ondertussen heel goed – ook al ben ik het er zoals gezegd niet mee eens. En toch ging ik er het hele jaar van uit dat de Tubeke-lezing de gekozen weg ging zijn, al ging ze in tegen de letter van de regels: een reeks zakken zou betekenen dat we naar 1 Amateur (lees: derde klasse) zouden gaan. En ik ben er altijd van uitgegaan dat we onschuldig waren, maar dat als we schuldig zouden zijn, we de straf met trots zouden dragen. Liever door de woestijn met de club om dan terug op te bouwen, dan om een stigma mee te dragen.
En dus starten we binnen tien dagen in 1A. Met stigma.
Een oprechte opgestoken middenvinger aan die vier bestuursleden. Een absolute schande. Dat jullie na de bekerfinale nog durfden rondlopen voor de tribunes om mee het applaus in ontvangst te nemen, vond ik toen al degoutant en toen dacht ik nog dat jullie onschuldig waren.
(toevoeging) Ik geloof nog altijd in de piste dat Veljkovic zélf een demarche startte, om zijn invloed – die tanende was – bij KV terug op peil te krijgen. En een extra eersteklasser in zijn repertoire was altijd wensbaar. Dat de bestuurders dat misschien niet helemaal van tafel veegden, iets in de aard van “doe wat ge niet laten kunt”. Zoiets. Wat ze natuurlijk hadden moeten afkeuren. Daarnaast blijft het raar dat Veljkovic zowel voor de Geschillencommissie als voor het BAS zei dat hij dingen weet die de uitspraak zouden veranderen, maar het door zijn statuut van spijtoptant bij het Gerecht niet mag zeggen in die parallelle procedure… Of dat Huyck (Waasland-Beveren) zegt enkel benaderd te zijn geweest door Veljkovic en nooit door iemand van KV zelf. Wat een ongelooflijke knoeiboel maakte de Voetbalbond van heel dit dossier.
Ik hoop als supporters én als voetbalfan dat het gerechtelijk onderzoek – je weet wel van toen die trainers, scheidsrechters, spelers, makelaars en bestuurders van meerdere ploegen – alles op z’n plaats zal leggen en dat ik de puzzel kan maken. Niet om het ooit goed te keuren, maar ik wil het (ooit) begrijpen om het volledig te kunnen beoordelen. Misschien kan de Bond of het BAS hun (deel van het) dossier gewoon online zetten?
