Ik krijg vaak de vraag hoe de dag van een communicatiemedewerker eruit ziet. Een vreemd beroep, omdat je communiceert over wat anderen doen of maken en je dus in essentie op jezelf echt niets bent.

Communicatie is ook wel echt een hele opdracht als je dat wat deftig wil doen: teksten schrijven, mails opstellen, strategieën bedenken, content (vreselijk woord, ik weet het) maken voor sociale media, statistieken opvolgen om te zien wat goed werkt en dan meer maken daarvan, filmpjes schieten en monteren, op de hoogte blijven van het laatste nieuwe en nog veel meer.

De combinatie van beide zorgt ervoor dat je, als je een one man shop bent, dat het én super boeiend en sociaal is, én inherent eenzaam. En dat is interessant.

Ik doe dat nu al een tijdje, zo communiceren en ondertussen heb ik een beetje een routine ontwikkelt die goed stand lijkt te houden.

Oh ja, ik doe het overgrote meerderheid van m’n werk op een iPad Pro (laatste model, #omdathetkan):

Mijn werkdag: een duidelijke breuk tussen voor- en namiddag

In voorgaande jobs, die wat meer planning op lange termijn behoefden en wat minder “elke dag communiceren we iets”, had ik de gewoonte om in OmniFocus (een puike to-do-app) zes taken te selecteren en ervoor te zorgen dat ik die tijdens de dag kon afvinken. Zes, want da’s haalbaar en ook wel uitdagend, maar ook geen ramp als het niet helemaal lukte, want dan had ik er toch 4 of 5 kunnen afknabbelen en bleef ik de deadlines handig voor.

Het afgelopen jaar heb ik dat wat herschikt en een andere plaats gegeven en deel ik m’n voor- en namiddag helemaal anders in. Handig opgeknipt door de lunch, die de ene dag al wat vroeger of al wat later valt.

Voormiddag: INPUT

Communicatie, dat is de ogen en oren open houden. Bij een maatschappelijk betrokken vzw werken, wil zeggen dat de actualiteit opvolgen heel belangrijk is: niet enkel omdat er reactie-kansen zijn, maar ook om de golven van het debat goed te kunnen aanvoelen.

Ik begin de dag doorgaans met m’n mails te lezen. Daarvoor gebruik ik de Outlook-app van Microsoft. Het algoritme dat “belangrijke mails” en “overige” uit mekaar herkent is in mijn ervaring feilloos. Het zorgt ervoor dat ik binnen enkele minuten alle belangrijke info mee heb en dat ik daarna makkelijk kan doorschakelen naar de nieuwsbrieven, mailgroepen en andere minder dringende shizzle zonder het gevoel te hebben dat er tussen die hooiberg nog een speld zou zitten.

Een volgende stap in het proces is onze Workplace bekijken. Dat is een werkomgeving van Facebook, dat wat lijkt op Slack of gelijkaardige programma’s. Niet de beste omgeving, volgens mij, maar het is voor iedereen in het team makkelijk in gebruik, want het lijkt op Facebook, en ook dat is heel veel waard.

Daarna staat GoPress op het programma: dagelijks lees ik de speciale persmap rond het thema onderwijs en op dagen waarop er grotere dossiers spelen, durf ik ook al eens door te klikken naar volledige kranten om andere opiniestukken te lezen. (Denk bijvoorbeeld aan de Schild-en-Vriendekes, wat relevant was, maar weinig met school te maken had.)

Vaak staat er voormiddag ook wel enig overleg of vergadering op het programma en ben ik al blij als ik bovenstaande afgehandeld krijg als absolute minimum en soms wat sneller en vluchtiger dan anders. Als ik geen overleggen heb en de actualiteit is me wat gunstig gezind (dat is minstens 1 dag in de week toch wel het geval), kan ik ook eens door m’n RSS-feeds gaan. Daarvoor gebruik ik de app Reeder en een abonnement op Feedbin.me. Doorheen de week sla ik links naar artikels en filmpjes op met Pocket, de allerlaatste stap in de input-fase van de dag. Een lijst waar ik zelden door geraak alvorens aan de lunch te beginnen.

Mocht er echt een “saaie” dag zijn, waar ik soms wel echt naar snak, dan zijn natuurlijk Kindle, Medium en YouTube goed meegenomen. En ook al zie ik dat niet echt als werken, toch luister ik veel communicatie-gerelateerde podcasts in Overcast, maar dan onderweg naar dingen.

Na de lunch: OUTPUT

Input is, voor mij alvast, heel belangrijk in het creatieve proces. Everything is a remix, zegt men. Ook het wandelingetje naar de lokale Carrefour of smoskesbar zijn daarin belangrijk, om linken te leggen tussen dingen die ik zag passeren of om originele verbanden te ontwikkelen.

De namiddag staat in het teken van output. En dat is in mijn taak heel divers: webpagina’s updaten, FB-evenementen aanmaken, nieuwsbrieven schrijven en verzenden, filmpjes monteren, teksten schrijven, meme’s uitwerken, contacten onderhouden met een netwerk.

De mailbox gaan dan ook onverbiddelijk dicht (op een iPad is dat niet zo moeilijk, natuurlijk). De notificaties voor “belangrijke mails” van Outlook blijven aan staan, je weet maar nooit en op onderwerp kan je meestal al inschatten of het dringend is of kan blijven liggen tot het einde van de werkdag of de dag nadien.

Welke programma’s ik gebruik voor die fase? Ik ben heel grote fan van Affinity Designer (een photoshopvariant) en Affinity Photo (wat je met PS kan in foto’s, ongeveer). Ook Luma Fusion (een professionele videomontage-app) is zwaar de moeite. Voor tekst gebruik ik voornamelijk Bear. Voor alles wat met cijfers te maken heeft gebruik ik Soulver. Soms durf ik al eens Linea Sketch of Procreate bovenhalen voor het slechtere sketchwerk met de Apple Pencil, omdat aan mij geen tekentalent verloren gegaan is. Voor snel knip-en-plak-en-snij-werk van foto’s of video’s gebruik ik InShot met de goedkope in-app-purchase die hun watermerk verwijderd, meerdere malen in de week.

Voor het sociale werk gebruik ik voornamelijk de browser, Safari dus. Al zou het voor mijn werk echt wel een stuk makkelijker zijn mocht dat de volledige Safari van de Mac zijn, want sommige sites bieden hun mobiele versies aan en dat is vaak niét wat ik wil. Ook al vind ik bijvoorbeeld de apps van Buffer en Facebook’s Paginabeheer ook wel voldoende, al is die laatste sinds de update enkel in portrait ter beschikking, terwijl ik meestal in landscape werk wegens toetsenbord (zie foto boven).