We zijn een week ver. Ik ben ondertussen in elke klas gepasseerd en heb de eerste keikoppen al eens moeten aanspreken op hun gedrag.

Sinds maandag heb ik – eindelijk – mijn handleidingen voor de boeken van mijn leerlingen. Nu is het nog even wachten op de drukkerij tot elke leerling ook effectief hun boek heeft.

Je zou denken dat die eerste week en alle voorbereiding in het teken staat van de inhoud. Dat je als (her)starter vooral studeert op je vak. Maar dat is niet zo.

Ik ben net in de winkel vier mappen gaan kopen. En een notitieblok. En maandag nog net voor sluitingstijd vier whiteboardstiften gehaald, want met krijtjes ben je dus niks meer.

Je moet ook alles klaarzetten. De Google Classroom moet samenwerken met de BookWidgets en de Smartschool moet gekoppeld worden met Scoodle en oh wee als je Classie niet de juiste gegevens doorgeeft. En zo zijn er nog meer termen en omgevingen waar ik in moet zwemmen en improviseren gewoon om boven water te blijven.

Voorlopig is het les-per-les. De klassen van vandaag heb ik morgen opnieuw en die volgende stap bereid ik nu voor. Weinig planning op lange(re) termijn. Maar dat komt nog wel. Hoop ik. Misschien kan daar de herfstvakantie voor zorgen. Binnen zeven weken. En ja, dat weet ik van buiten.

Ik moet ook zeggen dat een voormiddag van 4 opeenvolgende uren extreem uitputtend is. Dus je hebt dan hoop en al vier uur gewerkt, al voelt het zwaarder dan een dag van acht uur op een bureau. Ik hou die werkdruk bij in cijfers. De afgelopen 7 dagen (weekend incluis) werkte ik zo’n 35 uur die voelen als 60 uur. Ook dat is interessant en wennen na jarenlang vier/vijfde een kantoorjob in de social profit.