Eentje om over na te denken, dit interview met Christophe Guilluy:

Al die plekken hebben één ding gemeen: er is weinig economische dynamiek. Als je erdoor rijdt, zie je vooral gesloten winkels. Het zijn de plekken “waar het niet gebeurt”. En de mensen die er wonen, zijn verdwenen van de radar van de politiek, de intelligentsia, de academici, de journalisten. Ze zijn haast onzichtbaar geworden. Bizar, want als je al die gebieden bij mekaar optelt, zie je dat ongeveer 60 procent van de Franse bevolking er leeft. Ze vormen een sokkel die in potentie over een politieke meerderheid beschikt.